Geschiedenis

Hoe het begon

1969

De conceptie van de vereniging vond plaats in 1969 toen dertien kanoërs besloten dat er in Groningen een kanovereniging opgericht moest worden. Op 16 december 1970 werden de statuten door de notaris bekrachtigd en was de oprichting een feit. Onderdak werd gevonden bij een boer aan het begin van de Hoornsedijk, maar dat was al snel onvoldoende. Bij deze boerderij werd een kleine botenstalling gebouwd die de vereniging huurde. Dat voldeed enige tijd, maar de vereniging groeide gestaag door.

De zorgen om huisvesting zouden de eerste 25 jaar een belangrijk thema blijven. Het werd een proces van vallen en weer opstaan. De eerste jaren had de vereniging langzaam verbetering geboekt. In 1975 kon de vereniging een kleine leegstaande boerderij huren van het Meerschap Paterswolde gelegen iets ten noorden van ons huidige onderkomen (nr. 3a). De boerderij was eigenlijk te klein en zou de basis kunnen worden voor uitbreiding, maar er werd ook omgekeken naar een betere plek. In die tijd veranderden de weilanden ten noorden van het Paterswoldsemeer tot een meer: het Hoornsemeer met daarnaast de Hoornseplas en wellicht bood de verdere ontwikkeling van het gebied mogelijkheden voor huisvesting.

De vereniging timmerde vanaf het begin flink aan de weg en deed bijvoorbeeld mee aan de feesten rond Gronings Ontzet. In bijvoorbeeld 1976 werd ’s avonds een kanotocht door de Diepenring gemaakt met door tuinfakkels verlichte kano’s. Volgens het Nieuwsblad van het Noorden waren er zo’n 100 deelnemers!

Al vrij snel na de oprichting had de GKV het kanopolo ontdekt en promootte dat ook. Zo gaf de GKV in 1978 kanovereniging de Hydronauten uit Leeuwarden de eerste kanopolo-lessen. Qua vlakwater wedstrijdvaren konden wij overigens niet tegen ze op.

Groot voordeel had de vereniging van het beleid van de gemeente Groningen in de jaren 70 om het recreatieve sporten te bevorderen. Samen met de gemeente werden kanocursussen georganiseerd in het Stadspark waar veel animo voor was. Mede hierdoor groeide het ledental van 60 in 1976 naar 110 in 1979. De kanoboererij kon geen extra boten meer bergen en er werd zelfs een ledenstop ingesteld.

Brand! en 10 jaar wederopbouw

1979-1993

Maar dan volgt een grote klap: op 30 juni 1979 brandt de boerderij tot de grond toe af, vermoedelijk door brandstichting.

We kregen van het Meerschap een noodonderkomen in de Zuidwesthoek van het Paterswoldsemeer in een paar oude en krakkemikkige botenloodsen. Het werd een heel moeilijke tijd voor de vereniging omdat een ander geschikt onderkomen niet voorhanden was. Het bestuur overlegde met allerlei instanties en zocht ook op andere plekken in en rond de stad, maar het wilde niet vlotten. Daar komt bij dat er niet veel geld was.

Na een lang proces kregen we de huidige locatie toegewezen en in 1983 stond er een door de vereniging betaalde nieuwe boerderij op de huidige locatie. In het verenigingsblad Boegbeeld stond: “Het casco staat, de kas is leeg”, een indeling had het gebouw aanvankelijk niet en het werd daarom door iedereen ‘De Loods’ genoemd, een naam die is gebleven. Wat ook ontbrak was water en gas en dus de elementaire basisvoorzieningen. Vele jaren arbeid, vooral door de eigen leden en veel onderhandelen met overheden was nodig om er een goed uitgerust verenigingsgebouw van te maken met functionerende toiletten en warme douches.

De opening vond uiteindelijk 10 jaar na de brand plaats. Het bracht de vereniging tot nieuwe bloei en het ledental groeide verder tot 200 in 1989. Op sportief gebied ging het ook goed, de vereniging werd veelzijdig met behalve toertochten ook zeekanoeën, brandingvaren, wildwatervaren, kanopolo en ook een periode in de jaren 80 vlakwaterwedstrijdvaren. Begin jaren 90 werd gestart met wat inmiddels een klassieker is in kanoland: de Stad en Ommelandtocht, aanvankelijk georganiseerd samen met kanovereniging Winsum. In 1992 ging het ledental door de grens van 250 en werden we een van de grootste van het land en dat is zo gebleven.

De tweede brand

1993

En dan komt de tweede grote klap als op 17 juli 1993 de loods door brandstichting tot de grond toe afbrandt. De verslagenheid is weer heel groot, maar de strijdlust ook. Gelukkig stond de vereniging er financieel beter voor dan in 1979, maar toch was er weer veel extra geld nodig. Met onder andere een kanosponsortocht en ledenleningen werd veel geld opgehaald. Op het fundament van de boerderij werd een nieuw verenigingsgebouw neergezet naar ontwerp van architect Pier Holtrop. Dit keer was er wel geld om ook indeling en afwerking te betalen. Toch werd er ook nu weer veel werk verzet door de leden. In 1996 was het gebouw klaar en de officiële opening volgde in april 1997. Het nieuwe gebouw kreeg een verdieping en is daarmee aanzienlijk groter dan het vorige. Het was de basis voor een nieuwe bloeiperiode van de vereniging.

Grote drukte op de loods

1997-heden

Het kanopolo groeide uit tot een belangrijke tak van sport en de GKV stootte door tot de hoofdklasse. Diverse GKV-ers deden mee in het internationale wedstrijdgebeuren. Een minpunt was het ontbreken van geschikt trainingswater vlak bij de Loods. Na lange aanloop werd er ten noorden van de loods een kanovijver gegraven die in 2005 feestelijk werd geopend.

Het zeekanoën, in 1986 gestart als een goed georganiseerde groep, was ondertussen ook een vaste waarde geworden binnen de club met veel deelnemers en ieder jaar vele tochten.

Het toervaren bestaat vanaf de oprichting van de vereniging en het is voor de meeste leden de manier om thuis te raken in de club.

In 2004 werd het vlakwaterwedstrijdvaren nieuw leven ingeblazen nadat het bij de GKV zo’n 15 jaar heel stil was geweest op dat gebied.

Het vele trainen van de diverse kanodiciplines veroorzaakte geregeld grote drukte op het botenhuis. En voor met name de wedstrijdvarende leden (vlakwater en kanopolo) was goed trainingswater alleen onvoldoende. Er moest ook aan krachttraining gedaan kunnen worden en daarvoor ontbrak een eigen honk. Om het gebouw beter te benutten en een krachthonk te realiseren werd in 2010 een renovatie uitgevoerd met een gedeeltelijke herindeling van de ruimtes.

De weg om goed geoutilleerde vereniging te worden was lang en vergde veel inzet van de leden. Het heeft wat moois opgeleverd en het is te hopen dat dit nog lang de basis is voor de GKV deze mooie plek vlak bij de stad.

Taco Tel

12291ebe-10d3-458d-ac6d-5f9b367fc830